نقابهایی برای دینگریزی

  در بحثهای قبل، توضیح دادیم که برای اینکه برای اسلام یک جایگزین پیدا کنند، سعی در تبلیغ دو دین دیگر یعنی مسیحیت و زرتشتیت در ایران می کنند. نکتۀ جالب در این تبلیغات این است که این تبلیغات عملاً تبلیغ بیدینی هستند:

  مبلّغین مسیحیت می گویند خدا دوست ندارد بندگانش را با احکام شریعت آزار بدهد، و به همین خاطر حلال و حرامی در کار نیست، مسیح با مرگ خویش، شریعت را به کل نسخ کرده است، پس مخاطبین خویش را به سوی همان چیزی سوق می دهند که افراد بیدین می خواهند: باور به خدا، بدون باور و عمل به احکام خدا.

 مبلّغین زرتشتیت نیز، زرتشتیت را یک دین نمی دانند و برعکس زرتشتیان حقیقی، مدعی هستند که زرتشت یک پیامبر نیست، بلکه یک حکیم یا فیلسوف ایرانی است. به همین جهت کسانی که به جرگۀ این افراد می پیوندند، عملاً بیدین و منکر نبوّت انبیاء می گردند. قابل توجّه است که زرتشتیان اصیل، یعنی آن گروهی که معتقد هستند زرتشت یک پیامبر و آیین او یک دین آسمانی است، در سطح جامعه به تبلیغ کیش خویش نمی پردازند، تمام تبلیغهای موجود، توسّط همین افراد، که منکر نبوّت زرتشت هستند، صورت می گیرد.

  از این حیث باید دقّت کرد که هدف نهایی اسلامستیزان، سکولاریزه کردن ایران و کشورهای اسلامی، درست مثل غرب، و گرایش دادن آنها به رها کردن دین یا حداقل بی توجّهی به دین است.